Ο “Μεγάλος” περίπατος
του κτήματος
…και τα χρόνια πέρασαν με το κτήμα να αναπτύσσεται και να δημιουργεί- λόγω της περιτοίχισής του- ένα ιδιότυπο οικοσύστημα, ιδιαίτερα ύστερα από την πρώτη μεγάλη πυρκαγιά του 1990, που έπληξε την περιοχή και αποτέφρωσε τα πάντα. Τότε το Κτήμα υπέστη μικρές σχετικά ζημιές, κυρίως λόγω των ιδικών του πυροσβεστικών μέσων, με την χλωρίδα- ή έστω σημαντικό μέρος αυτής- να διασώζεται, αλλά κυρίως με την πανίδα να μένει ουσιαστικά αλώβητη.
Το γεγονός αυτό αποτέλεσε την απαρχή μιας νέας πρωτόγνωρης ασχολίας των ανθρώπων του κτήματος. Να συντηρήσουν και να επαυξήσουν- στα δασικά του τμήματα- τόσο την χλωρίδα του, με φυτεύσεις αλεξίπυρων φυτών, όπως σπάρτα, κουμαριές, βελανιδιές, καστανιές, κουτσουπιές, δάφνες, κυπαρίσσια, φλαμουριές, λιγούστρα, κουμαριές κι ένα σωρό άλλα φυτά όσο όμως και την πανίδα του φροντίζοντας την υπάρχουσα και μεταφέροντας από τις έρημες γύρω περιοχές κάθε είδους ζώο. Αξιομνημόνευτο είναι το γεγονός ότι τα πετούμενα είδη της πανίδας αντιλαμβανόμενα την προστασία που είχαν από κάθε κακόβουλη προσβολή- κυνηγοί κυρίως- βρήκαν καταφύγιο μέσα στην θαλπωρή του κτήματος, με συνέπεια αργά αλλά σταθερά, χρόνο τον χρόνο, νέοι επισκέπτες εγκαθίσταντο στις φιλόξενες πλαγιές του.
Αλεπούδες, Ασβοί, χελώνες, λαγοί αλλά και πέρδικες, ορτύκια, κοτσίφια, Κίσσες, κρασοπούλια, χελιδόνια, αγριοπερίστερα κι ένα σωρό άλλα ζωντανά πετούμενα ή μη. Κι αποτελούσε για όλους τους εργαζόμενους στο κτήμα μια απόλαυση η θέα της Πέρδικας με τα περδικάκια της να την ακολουθούν, να περπατά καμαρωτή ανάμεσα στο πρέμνα και το κρασοπούλι παρέα με την Κίσσα να τσιμπολογούν με λαιμαργία τα κουδούνια που ο κάθε συνεπής αμπελουργός αφήνει προς χάριν τους ατρύγητα.
Μια ποιμενική συμφωνία που έπρεπε να βρει την έκφρασή της.
Και τι καλύτερο απ’ αυτό από την αποτύπωση της ζωής στις ετικέτες των κρασιών του και την οργάνωση του «Μεγάλου περιπάτου του κτήματος».
Προκειμένου οι επισκέπτες του κτήματος να γνωρίσουν, όλες τις δραστηριότητές του, να τις δουν, να τις ζήσουν και να τις χαρούν, οι άνθρωποί του οργάνωσαν τον “Μεγάλο περίπατο του κτήματος”, συνολικού μήκους χιλίων οκτακοσίων μέτρων που διατρέχει όλο το κτήμα και τις διάφορες δραστηριότητές του…
Ο περίπατος ξεκινά από τον ελαιώνα, που το λάδι του καλύπτει τις ανάγκες της οικογένειας και των φίλων της, πράγμα που συμβαίνει και στις παραγωγές και των υπολοίπων παράλληλων δραστηριοτήτων του κτήματος.
Στην συνέχεια συνεχίζοντας στον ελαιώνα περνούν από τα δυο Pony’s που σκιάζονται κάτω από τις ελιές, μέσω δε ενός μέρους του αμπελώνα καταλήγουν στον ορνιθώνα, τον λαχανόκηπο και στην συνέχεια, μέσα από ένα καλά σχεδιασμένο μονοπάτι μέσα στο δασικό τμήμα του κτήματος, περνούν από τον μελισσώνα και συνεχίζουν…
Εγκαταλείποντας το δασικό τμήμα οι επισκέπτες διασχίζουν πάλι ένα άλλο μέρος του αμπελώνα και καταλήγουν στο οινοποιείο όπου η οινολόγος του κτήματος τους αναπτύσσει όλη την διαδικασία της οινοποίησης. Αν μάλιστα αυτή η επίσκεψη συμπίπτει με την εποχή του τρύγου, τότε ζουν από κοντά την όλη διαδικασία.
Ξανά πάλι, μέσω ενός τρίτου μέρους του αμπελώνα, οι επισκέπτες μπαίνουν στο άλλο δασικό τμήμα του κτήματος και διασχίζοντας ένα καινούργιο μονοπάτι- κατά μήκος του οποίου μπορούν να μελετήσουν την μεγάλη ποικιλία της χλωρίδας που έχει με τα χρόνια αναπτυχθεί-, καταλήγουν στις λιμνούλες με τα χρυσόψαρα και τον παλιό Λινό. Το αγαπημένο στέκι των μικρών παιδιών.
Συνεχίζοντας διασχίζουν τον ευρύ καταπράσινο χώρο των πολλαπλών χρήσεων, όπου λαμβάνουν χώρα οι κοινωνικές εκδηλώσεις του κτήματος: Δεξιώσεις γάμων ή βαφτίσεων, συναυλίες, το ετήσιο Bazaar, την «πρώτη Κυριακή του μήνα», αλλά και το Summer camp, του οποίου αποτελεί το επίκεντρο και τέλος καταλήγουν στον Άι Γιώργη τον Μεθυστή, για ένα κερί- για τους θρησκευόμενους-, ή πλάι του, στις «Οινοδιαδρομές», για ανάπαυση, ένα snack και το απαραίτητο σεμινάριο γευσιγνωσίας.
